Ruch Cittaslow
W 1998 roku organizacja Slow Food spotkała się z burmistrzami miast Bra (Cuneo), Greve in Chianti (Florencja), Orvieto (Terni) i Positano (Salerno), aby zaproponować im utworzenie międzynarodowej sieci miast zrzeszonych w Slow Cities.
Ruch Slow Cities rozrósł się do udziału kilkudziesięciu miast rozsianych po całych Włoszech i za granicą. Udział w tej organizacji oznacza konieczność poszanowania wymagań kwalifikacyjnych, jeżeli chodzi o wspieranie tradycyjnych lokalnych potraw, gościnności i roli miast w tkance miejskiej. Te społeczności zdecydowały się robić wszystko, co mogą, żeby pozwolić mieszkańcom i gościom cieszyć się ich miastami i po prostu – poprawić jakość życia.
Jak zostać miastem Slow City:
Aby osiągnąć status miasta „Slow City”, miasto musi zgodzić się zaakceptować wytyczne Slow Food i pracować nad poprawą serdecznej atmosfery oraz chronić lokalne środowisko. Kiedy miasto staje się miastem Slow City, niektóre z celów miast Slow City mogą już być częścią jego dziedzictwa. Jakkolwiek inne zmiany mogą zawsze być wprowadzone i zastosowane – często czerpiąc inspiracje z programów wdrożonych w innych miastach. Niektóre z programów już realizowanych w ruchu Slow Cities to projekty recyklingu, program po-szkole oraz informacje dla turystów, które mają im pomóc doświadczyć prawdziwie „lokalnych” przeżyć.
Charakterystyka miasta Slow City:
Ruch Slow Cities promuje użycie technologii zorientowanych na poprawę jakości środowiska i tkanki miejskiej oraz dodatkowo zabezpieczanie produkcji wyjątkowej żywności i win wpływających na charakter regionu. Ponadto ruch Slow Cities dąży do promocji dialogu i komunikacji pomiędzy lokalnymi producentami i konsumentami. Dzięki pomostowym pomysłom ochrony środowiska, promocji zrównoważonego rozwoju i poprawie miejskiego życia ruch Slow Cities dostarcza bodźców branży produkcji żywności używającej naturalnych i przyjaznych dla środowiska technik. Odznaczenie „Slow City” stanie się marką jakości dla mniejszych społeczności (tylko te z mniejszą niż 50 000 liczbą mieszkańców mogą się o nie ubiegać). Miasta Slow Cities nie są stolicami stanów lub siedzibami regionalnych rządów, lecz silnymi lokalnymi społecznościami, które zdecydowały się poprawić jakość życia swoich mieszkańców.
Wymagania ruchu Slow City:
Prawodawstwo odnośnie środowiska
Program ruchu Slow Cities wymaga istnienia i wprowadzenia następujących planów:
1. System kontroli jakości powietrza i publicznej konsultacji warunków jakości powietrza
2. Informator systemu zarządzania wodą z wytycznymi odnośnie dystrybucji i kontroli
3. Zastosowanie planów promocji i rozpowszechnianie nowych planów oraz technik kompostowania, a także promocja domowego kompostowania
4. Systemy do kontroli lekkiego zanieczyszczenia i związany z tym plan interwencji
5. Motywacja i nagrody za rozwój alternatywnych źródeł energii
6. Kontrola zanieczyszczenia smogiem i plan interwencyjny
7. Redukcja graffiti i niepożądanego rozwieszania plakatów
8. Zastosowanie rządzących przepisów EMAS lub ISO 9001; ISO 14000 i SA 8000
9. Udział w projekcie Agenda 21
Infrastruktura polityczna
Program ruchu Slow Cities wymaga następujących cech politycznej infrastruktury miast:
1. Stworzenie publicznych obszarów zieleni z ławkami i miejscami do zabawy
2. Obecność otwartych chodników bez barier architektonicznych
3. Dojazd i dostępność przestrzeni publicznych dla niepełnosprawnych
4. Istniejąca infrastruktura preferująca alternatywne możliwości poruszania się
5. Ogólnie dostępne publiczne toalety
6. Obecność miejsc do siedzenia i odpoczynku nie tylko w historycznych centrach, lecz w całym mieście
7. Godziny otwarcia różnych miejskich biur powinny być podobne
8. Istnienie biura Public Relations w urzędzie miejskim
9. Obecność „Call Center” (Centrum Informacji Telefonicznej) dla mieszkańców chcących wyrazić uwagi dotyczące „dobrej jakości życia”
10. Powinien istnieć harmonogram godzin otwarcia i zamknięcia sklepów, instytucji harmonizujący z potrzebami mieszkańców i służący komercyjnym korzyściom miasta.
Jakość miejska
Program ruchu Slow Cities sugeruje następujące cele dla poprawy jakości miejskiej:
1. Plany restauracji oryginalnych warunków historycznych centrów i / lub dzieł o kulturowej lub historycznej wartości
2. Zastosowanie planu eliminacji głośnych systemów alarmowych, jednocześnie adekwatne programy ochrony własności przed kradzieżą
3. Zachęcanie do użycia publicznych pojemników na śmieci do recyklingu
4. Ustawienie kontenerów na śmieci ich usuwanie zgodnie z ustalonym terminarzem
5. Promocja i rozpowszechnianie programów zazieleniania prywatnych i publicznych przestrzeni roślinami, które ładnie pachną lub które poprawiają środowisko
6. Istnienie i zastosowanie w każdym mieście planów rozwoju sieci opartej na Internecie dla mieszkańców
7. Rozwój we wdrażaniu planów wzrostu zużycia przyjaznych dla środowiska materiałów budowlanych
8. Istnienie programów dla wzrostu statusu i dostępności historycznych centrów
Produkty lokalne
Program ruchu Slow Cities sugeruje następujące cele dla poprawy jakości miejskiej:
1. Przeprowadzanie corocznego spisu typowych produktów
2. Programy podnoszące wartość i chroniące lokalne wydarzenia kulturalne
3. Plany rozwoju rynków naturalnych i lokalnych produktów usytuowanych w interesujących i cennych miejscach
4. Szkolne programy edukacji smaku
5. Programy poprawy jakości poprzez kontrolę miejskich restauracji i szkolnych cafeterii
6. Edukacyjne programy o produkcji organicznej
7. Definicja produktów w ramach programu Presidia
8. Rozwój organicznego rolnictwa i certyfikatów jakości produktów
9. Programy podnoszące wartość przyznaną żywieniowym i gastronomicznym tradycjom
10. Inicjatywy zachęcające do ochrony produktów i rzemiosł regionu
Gościnność
Program ruchu Slow Cities sugeruje następujące cele dla poprawy gościnności miasta:
1. Istnienie organu regulującego, który zagwarantuje, że lokalne firmy są uczciwe w swym znakowaniu i że nie ma nieuczciwego reklamowania
2. Międzynarodowe znakowanie
3. Plany szkolenia przewodników dla turystycznych centrów informacji
4. Istnienie dobrze oznaczonych tras turystycznych z informacjami i opisem
5. Istnienie przewodnika miasta w ramach ruchu „Slow”
6. Wdrożenie przepisów dotyczących cen turystycznego menu
7. Obecność strzeżonych parkingów na obszarach blisko centrum miasta
8. Polityka sprawiająca, że miasto staje się gościnne i zachęcające gości do brania udziału w wydarzeniach i uroczystościach
9. Istnienie planów rozwoju inicjatyw, które rozwijają zasięg miasta Slow City
Wiedza
Program ruchu Slow Cities sugeruje następujące cele dla poprawy świadomości mieszkańców co do statusu miasta „Slow”:
1. Publicznie dostępny dokument, który wymienia listę usług miasta Slow City
2. Obecność logo miasta Slow City na oficjalnych dokumentach miast (nagłówek listów etc.)
3. Istnienie programu rozpowszechniającego informacje o działaniach ruchu
4. Strona internetowa poświęcona programom ruchu Slow City realizowanym w mieście
5. Promocja programów ułatwiających życie rodzinne, takich jak: działania rekreacyjne, usługi świadczone w domu dla ludzi starszych i przewlekle chorych
6. Istnienie programów ekonomicznych, żeby promować rozwój wymagań Slow City i plany ich poprawy
7. Obecność na komunalnej tablicy informacyjnej artykułów o inicjatywach Slow City oraz rozpowszechnianie informacji także w mediach narodowych
8. Programy rozwoju inicjatyw włączających lokalnych przywódców i rozwoju lokalnych przedsiębiorstw odnośnie zastosowania wymagań ruchu Slow City
ŻYĆ POWOLI: inna strona nowoczesności
Manifest miast SLOW dla nowego humanizmu bycia i mieszkania
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim – to pewien sposób bycia, cecha charakterystyczna prowadzenia życia codziennego w sposób odmienny od tego dotychczas dominującego, tryb zwolniony, pewny, mniej gwałtowny, nie tak prędki i nastawiony na wydajność, ale bez wątpienia bardziej ludzki i ekologicznie poprawny, bardziej solidarny z obecnymi i przyszłymi pokoleniami, szanujący to, co lokalne, w świecie coraz bardziej globalnym i wewnętrznie skomunikowanym.
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza udostępnienie wszystkim, także mieszkańcom wielkich miast, wielkiego bagażu doświadczeń, wartości, wiedzy, sztuki i nauki obecnych w małych centrach, na byłych terenach marginalnych, w prowincjach i na peryferiach, które teraz stają się centrum. Oznacza wprowadzenie do dzielnic wielkich miast relacji i praktyk zarządzania społecznego i ekonomicznego nadających się do kultywowania, typowych dla wsi, gór, małych wysepek.
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza życie czasem obecnym w sposób najlepszy z możliwych, mając ciągle wzrok zwrócony na przyszłość, oznacza także wykorzystywanie wielkich możliwości technologicznych i kulturalnych naszych czasów, nie zapominając nigdy o spuściźnie doświadczeń, którą pozostawia nam historia i kultura materialna narodów. Jeśli Slow Food nauczyło ochrony lokalnej produkcji rolno- spożywczej i uwydatniania tradycyjnych sposobów gotowania, lokalnych smaków, tutaj głownym celem jest odkrycie w miastach „slow” całego szeregu doskonałości w najrozmaitszych dziedzinach, już dziś wypróbowanego i możliwego do odnalezienia. Jest to model, który trzeba poznać i zastosować. Dotyczący on nie tylko żywności, kultury i kwestii społecznych, ale także urbanistyki, środowiska, energii, transportu, turystyki, zagadnień rolniczych, kształcenia młodzieży, spraw lokalnej społeczności.
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, w pewnym sensie oznacza zwrócenie nowoczesnego pojęcia „dobrego życia” i pełnowartościowego mieszkania ku priorytetowi powszechnego zaangażowania się na rzecz mieszkańców; oznacza także rozwiązywanie z pozytywnym wynikiem fałszywej sprzeczności pomiędzy gościnną otwartością na świat i dumą z własnej przynależności i lokalnej specyfiki. Wiąże się to z obecnością świadomych i poinformowanych współmieszkańców miasta, gotowych na przyjęcie współczesnego podróżnika zgodnie z kanonami najbardziej wiarygodnej gościnności.
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza uznanie całości lokalnych zasobów materialnych i niematerialnych, środowiska przyrodniczego, krajobrazu naturalnego i miejskiego, dóbr historycznych, artystycznych i kulturalnych, także dotyczących działalności winiarskiej i gastronomicznej, aby umocnić lub też odbudować miejską tożsamość, naruszaną czasami przez zmiany w ostatnich dziesięcioleciach.
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza uczynienie powolności główną wartością, przypisanie sensu i konkretności rewolucji czasowej dokonywanej przez tych, którzy z powodów historycznych, kulturalnych czy środowiskowych opierali i opierają się przyspieszeniom, jakie przyniósł XX wiek, to również harmonizowanie czasów historycznych z czasami współczesnymi, potrzeb natury z zagadnieniami kultury i ekonomii.
Życie w jednym z miast SLOW, a także zarządzanie nim, oznacza, ogólnie rzecz biorąc, danie sobie czasu na stworzenie jakości we wszystkich dziedzinach życia miejskiego, spowolnienie rytmów życia i zredukowanie napięć, aby uzmysłowić sobie teraz i na zawsze wartość smaków, kolorów, zapachów miasta i świata.
Do dziś ponad stu burmistrzów miast europejskich przystąpiło do inicjatywy i zostali umieszczeni na liście miast kandydujących do procedury kwalifikacji dającej im miejsce wśród miast sieci Slow City.
Miasta Slow City to te, w których:
Realizowana jest polityka środowiskowa mająca na celu utrzymanie i rozwój cech terytorium i tkanki miejskiej, przede wszystkim wykorzystując techniki recyklingu;
Realizowana jest polityka infrastrukturalna, która zmierza do podnoszenia wartości terytorium, a nie jego zajmowania.
Promuje się wykorzystanie technologii mających na celu podnoszenie jakości środowiska naturalnego i tkanki miejskiej.
Wspierana jest produkcja i zastosowanie produktów spożywczych otrzymanych dzięki technikom naturalnym i zgodnych ze środowiskiem, z wyłączeniem produktów modyfikowanych genetycznie, podejmując w razie potrzeby kroki w kierunku ustanowienia jednostek zajmujących się ochroną i rozwojem zagrożonych produkcji typowych.
Chronione są produkcje lokalne mające swe korzenie w kulturze tradycjach, które przyczyniają się do promocji regionu, zachowując miejsca i sposoby produkcji, promując okazje i miejsca uprzywilejowane z uwagi na bezpośredni kontakt pomiędzy konsumentami a producentami;
Wspierana jest kultura gościnności jako momentu prawdziwej łączności ze społecznością i jej specyfiką, usuwając przeszkody fizyczne i kulturowe, które mogłyby uniemożliwić pełne i powszechne korzystanie z zasobów miasta.
Wśród mieszkańców promowana jest świadomość mieszkania w jednym z miast Slw City, ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży i szkół, poprzez systematyczne wprowadzanie „edukacji smaku”.
Zobowiązania
Miasta należące do sieci Slow City zobowiązują się do:
rozpowszechniania informacji na temat inicjatyw Slow City w celu realizacji celów ruchu;
zastosowania, w poszanowaniu lokalnej specyfiki, wspólnych decyzji Slow City oraz ułatwiania kontroli przeprowadzanej przez osoby z ruchu z wykorzystaniem parametrów ustalonych w celu oceny rezultatów podejmowanych inicjatyw do wnoszenia wkładu, według własnych możliwości, do inicjatyw ustalonych przez Zgromadzenie, poprzez wpłacanie składki członkowskiej.
Korzyści
Miasta należące do sieci Slow City mają możliwość:
• Dołączenia do własnego wizerunku logo Slow City;
• Udostępniania loga dla działań i inicjatyw, publicznych i prywatnych, które przyczyniają się do osiągnięcia celów ruchu;
• Uczestniczenia w przedsięwzięciach prowadzonych w ramach ruchu, w ustalony sposób wykorzystując ich modele i struktury.
